Χούφτες χιόνια ζεστά

Χούφτες χιόνια ζεστά
των χειλιών σου τα φρούτα
των αιμάτων οι ώριμοι κόμποι
το μαχαίρι που νεύει
είσαι εδώ πάλι εσύ
στις παλιές σου απέραντες κτήσεις
το απόγειο ποτάμι
που απ’ τους ώμους να τρώει ξεκινά
τις κορφές να ιδρώνει
με την άχνη τη μέντα
με του ανέμου το βάρος
πλαταγίζεις καπνούς
μια φωτιά ανυπάκουη γεύση
ο λαιμός που τη φλέβα εκδίδει
σε αγχωμένη παλάμη
το ’να δάχτυλο χτίζει το ναι
τ΄ άλλο λιώνει την κάμπια τού όχι
σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ
με όποιον κόντρα καιρό
χαραγμένο σε λάμα ταξίδι